به لطف امير کبير هرشب توفيق اجباري نصيبم شده که تو وليعصر قدم بزنم... جديدا عادت کردم که ترانه هاي قديمي رو زمزمه کنم ... نميدوني چه لذتي داره وقتي ميبيني يه ترانه اي که چند سال گوشش نکردي رو از حفظ کامل ميخوني... آخ اگه بدوني چه فازي ميده

اگر چه جــايِ دل درياي خــون در سينه دارم ولي در عشق تـــو دريائي از دل کـــم ميــارم
اگر چه روبــــروئي مثــــل آئينــــه بـــا مــــن ولي چشمهام بَسَم نيست بـــراي سيـر ديـــدن
نه يک دل نه هــــزار دل همه دل هاي عالـــم همه دل ها رو ميــخوام که عاشق تـــو باشم
توئي عاشق تر از عشق تـــوئي شعر مجسـم تو بــاغ قصه از تـــو سحر گل کـــرده شبنـــم
تو چشمهات خوابِ مخمل شرابِ نابِ شيــراز هـــزار ميخونـــه آغاز هـــزار و يــکشب راز